วันศุกร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

หมูทอดเจ๊จง

บ่ายวันหนึ่งได้โดยสารรถเมล์สาย 205 มากับรุ่นน้องที่ทำงานด้วยกัน โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะไปทำงานที่อาคารมโนรม เมื่อรถเมล์มาจอดสุดสายที่อู่แถวแยกศุลกากรก็ลงเดินข้ามฝั่ง และเดินเข้าซอยด้านหลังห้างโลตัส สาขาพระรามสี่ เพื่อเดินตัดทะลุห้างโลตัสไปที่อาคารมโนรม เข้ามาในซอยไม่ลึกนักก็มองเห็นร้านขายอาหารร้านหนึ่งเห็นมีคนเข้าคิวยาวรอสั่งอาหาร ด้วยความสงสัยก็เลยชวนรุ่นน้องหาอะไรกินกันก่อนเข้าไปทำงานดีกว่า มองขึ้นไปด้านบนเห็นป้ายชื่อร้าน “หมูทอดเจ๊จง” ไม่ต้องคิดมากเพราะหิวแล้ว ต่อคิวทันทีไม่รอช้า


เมื่อถึงคิวก็สั่งก็ข้าวหมูทอดจานหนึ่งพร้อมกับจ่ายเงิน 21 บาทเท่านั้น แล้วเข้าไปหาโต๊ะว่างนั่ง พอดีเป็นเวลาที่คนมาใช้บริการเยอะพอสมควรรอสักพักก็มีที่นั่งพอดี ร้านนี้จะเป็นบริการแบบช่วยตัวเองจะเอาช้อนส้อมหรือน้ำสักแก้วต้องลุกไปจัดการเอาเองไม่มีคนคอยบริการให้ (คาดว่าคงจะขายในราคาถูกอยู่แล้วจะให้จ้างแรงงานมาบริการอีกคงไม่ไหว) เมื่อนั่งที่โต๊ะแล้วก็เห็นว่าบนโต๊ะจะมีชามน้ำจิ้มชามใหญ่ พร้อมกับจานใส่ผักสดวางอยู่ น้ำจิ้มแบบมาตราฐานก็จะเป็นน้ำปลาผสมกับพริกป่น ถ้าใครไม่ชอบน้ำจิ้มแบบนี้ทางร้านของเจ๊จงก็จะมีอย่างอื่นให้จิ้มกับหมูทอดด้วย อาทิเช่น ซอสพริก, น้ำจิ้มไก่ และซีอิ๊วดำ ฯลฯ ส่วนผักสดถ้าไม่พอก็ลุกขึ้นไปเอามาเพิ่มได้อีก


แต่มาทราบจุดเด่นของร้านเจ๊จงว่าทำไมคนถึงมาใช้บริการเยอะนักก็ตรงเห็นคนที่มากินสามารถขอเพิ่มข้าวได้ชนิดที่เรียกว่ากินได้กินไป (แต่หมูทอดเพิ่มไม่ได้) และไม่เสียเงินเพิ่มด้วย (ฟรี) อย่างนี้ชอบมาก เลยถือจานเดินไปขอข้าวมาเพิ่มอีกสองทัพพีกลบหมูทอดแทบมิดเลย มาถึงก็เริ่มราดน้ำจิ้มแบบมาตราฐานของร้านลงบนข้าวแล้วก็คลุกให้ทั่วกันแล้วเริ่มกินเลย โดยที่สายตาของเจ้ารุ่นน้องที่มาด้วยกันมองอย่างระทึกขวัญว่าไม่อยากเชื่อจะกินหมด แต่ไม่ต้องห่วงเขมือบหมดแน่นอน (ตักมาแล้วกินไม่หมดเดี๋ยวจะซวยเอา) ตัวหมูทอดรสชาติอร่อยกรอบนุ่มกำลังดีไม่ผิดหวัง


ใช้เวลาไม่นานข้าวหมูทอดของเจ๊จงก็ลงไปนอนอยู่ในท้องเรียบร้อย อร่อย และอิ่มจริงๆ เล่นเอาซะสะดือจุ่นไปเลย คาดไว้ว่าวันหลังจะต้องมาใช้บริการข้าวหมูทอดของร้านเจ๊จงอีกแน่นอน อิ่มด้วยแถมประหยัดอีกต่างหากข้าวหมูทอดราคาจานละ 21 บาทเท่านั้นก็สามารถอิ่มควบได้สองมื้อ สมกับสโลแกนของร้านที่ว่า “หมูทอดขวัญใจคนจน” จริงๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น